Czy to ambicja i rozmach w interesach zagnały Stanisława Wokulskiego do dalekiej Azji, czy też sława urody Izabeli Łęckiej rozniosła się po odległe kraje – nie wiadomo, tak czy owak „Lalka” Bolesława Prusa dotarła do Japonii i od końca listopada jest dostępna w tamtejszych księgarniach. Nie jest to pierwszy przypadek zainteresowania klasykiem polskiej literatury dziewiętnastego wieku w tym rejonie świata. Dwanaście lat temu powieść wyszła po chińsku (tłumaczył ją Zhang Zhenhui), nieco później także po koreańsku (w przekładzie Cheonga Byung-Kwona).

Czytelnikom japońskim zaś „Lalkę” przybliżył japoński polonista, profesor Tokijskiego Uniwersytetu Studiów Międzynarodowych Tokimasa Sekiguchi. Tłumacz zafascynował się literaturą polską po lekturze „Sklepów cynamonowych”, przez pewien czas mieszkał w Krakowie, by z bliska poznawać polską kulturę i język. Ma na swoim koncie między innymi przekłady „Trenów” Kochanowskiego, „Ballad i romansów” Mickiewicza, „Matki Joanny od Aniołów” Iwaszkiewicza, wierszy Miłosza i Herberta, książek Gombrowicza, Witkacego i Lema, a także korespondencji Chopina. Za swoje zasługi w studiach nad kulturą polską i w jej popularyzacji został w 2015 roku odznaczony srebrnym medalem „Gloria Artis”.

Jak to często bywa w przekładzie, tekst powieści zauważalnie się rozrósł – japońskie wydanie to pokaźny tom liczący 1248 stron. Tokimasa Sekiguchi przypuszcza, że gdyby „Lalka” doczekała się przekładu na japoński jeszcze w XIX wieku, miałaby duże szanse stać się bestsellerem w Japonii ze względu na bliskość problemów poruszanych w książce z tymi, z którymi borykał się także Kraj Kwitnącej Wiśni. Czy dzisiejszych czytelników i czytelniczki zainteresują koleje losu balansującego między pozytywizmem a romantyzmem bohatera? Czy obdarzą sympatią starego subiekta, Ignacego Rzeckiego? Dzięki śmiałej inicjatywie tłumacza mamy szansę za jakiś czas poznać odpowiedzi na te pytania.